دانشمندان اقتصاد ، برای ثروت ، سه نوع مصرف قائل هستند .«ضرورت»،«میل»و«هوس» .مصارف ضروری مصارفی است که نیازمندی های اصلی زندگی را تشکیل می دهد از قبیل خوراک و پوشاک و مانند این ها . «امیال» در مورد مصارفی گفته می شود که جنبه ی نیازمندی های اصلی ندارد ولی یک نوع ، توسعه در زندگی ، و تحصیل رفاه بیشتر محسوب می گردد . بالاخره «هوس»را درباره ی مصارفی می گویند که از متن و حاشیه ی زندگی بیرون است ، و تنها وسیله ی ارضای پاره ای از خواسته های غیرمنطقی و غیر عقلانی می باشد . این نکته بسیار قابل توجه است که آمار نشان می دهد بیشتر ثروت ها و سرمایه های بشر در دو قسمت اخیر مصرف می گردد . و بخش اول تنها قسمت محدودی از ثروت بشیر را جذب می نماید . زندگی اقساطی کم تر در مورد بخش اول دور می زند زیرا مردم آن ها را غالبا بدون اقساط تهیه می کنند ، بلکه قسمتی مربوط به بخش دوم و قسمتی مربوط به بخش سوم است.با کمی دفت روشن می شود که عادت به این نوع زندگی سبب می شود که آخرین رمق اقتصادی مصرف کنندگان کم در آمد ، در چال های هولناک این اقساط که به دست خود در اطراف خویش کنده اند نابود گردد ، و از هرگونه پس انداز و تشکیل سرمایه های بزرگ ، از طریق به هم پیوستن سهام کوچک ، محرم بمانند . و عجیب این است که چون اجناس لوکس اقساطی غالبا چشمک های فریبنده ای دارند و افراد را بدون مطالعه ی کافی در پیرامون امکان پرداخت اقساط لازم ، اسیر چشمک های خود می سازند ، بسیاری از این خریداران در دام عنکبوتی اقساط گرفتار می آیند . . . این است گوشه ای از اسرار عقب ماندگی شرق
